ΔΗΜΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Jazz Quartet
Το πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Μεγάρου Γκύζη ολοκληρώνεται στις 23/8 με το Dimos Dimitriadis Jazz Quartet – New Play, μ’ έναν από τους πιο ολοκληρωμένους Έλληνες μουσικούς της τζαζ, τον σαξοφωνίστα Δήμο Δημητριάδη. Μαζί του παίζουν δύο εξαιρετικοί μουσικοί της νεώτερης γενιάς με διεθνή παρουσία, ο Λευτέρης Κορδής στο πιάνο και ο Πέτρος Κλαμπάνης στο κοντραμπάσο. Είναι εκπρόσωποι του σημερινού παγκόσμιου προσώπου της τζαζ, που ζουν και εμφανίζονται στη Νέα Υόρκη. Τη μπάντα συμπληρώνει ο καταξιωμένος ντράμερ Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης.
Special guest: Παναγιώτα Χαλουλάκου, φωνή.
Δήμος Δημητριάδης, σαξόφωνο
Λευτέρης Κορδής, πιάνο
Πέτρος Κλαμπάνης, κοντραμπάσο
Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης, ντραμς
Special guest: Παναγιώτα Χαλουλάκου, φωνή
ΔΗΜΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, σαξόφωνο
O Δήμος Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962. Σπούδασε σαξόφωνο τζαζ, φλάουτο και σύνθεση στο Berklee College of Music (Βachelor of Music – Cum Laude) και στο Βennington College (Master of Music). Στους δασκάλους και μέντορές του περιλαμβάνονται μεγάλες φυσιογνωμίες της τζαζ όπως οι Steve Lacy, Mal Waldron και Βill Dixon και σημαντικοί σαξοφωνίστες και παιδαγωγοί της τζαζ όπως οι Joe Viola, Jerry Bergonzi, George Garzone, John Purcell και Hal Crook.
Έχει εμφανιστεί σε συναυλίες τζαζ στις ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Σουηδία, Φιλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Κροατία, Λετονία, Βουλγαρία και Ελλάδα. Έχει συνεργαστεί με πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες της τζαζ, όπως οι Tim Hagans, Sheila Jordan, Chico Freeman, Ron McClure, Steve Lacy, Mal Waldron, Keith Copeland, Ricky Ford, Ran Blake, Jonathan Kreisberg, J.R. Monterose, Christy Doran, Bruno Tommaso, Günter Sommer, Stephane Galland, Ronan Guilfoyle, Michel Hatzigeorgiou, Jeff Boudreaux, Marc Abrams, και τις ορχήστρες NDR Radiophilharmonie Hannover, Συμφωνική Ορχήστρα του Βουκουρεστίου, Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Oρχήστρα Σύγχρονης Mουσικής και Big Band της ΕΡΤ.
Στην Ελλάδα έχει εμφανιστεί στα φεστιβάλ Πολιτιστική Ολυμπιάδα της Αθήνας 2004, Φεστιβάλ Αθηνών, “Δημήτρια” του Δήμου Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Πάτρας, Διεθνείς Μουσικές Ημέρες HELEXPO και ακόμη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Θέατρο Ηρώδου του Αττικού, το Θέατρο Λυκαβηττού και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Έχει συνεργαστεί σε δίσκους και συναυλίες με το σύνολο σχεδόν της ελληνικής μουσικής σκηνής στο χώρο της τζαζ και του αυτοσχεδιασμού.
Ο προσωπικός του δίσκος «The Game» κυκλοφόρησε το 2006. Τον ίδιο χρόνο προσκλήθηκε στο Padova Porsche Jazz Festival 2006 στην Ιταλία, όπου έγινε η πρώτη διεθνής παρουσίαση του δίσκου.
Ο Δήμος Δημητριάδης έχει δημιουργήσει τα συγκροτήματα: Five Winds (με τον Michel Hatzigeorgiou), το τρίο σαξοφώνων Saxo Viva!, Ionian Jazz Ensemble και Σύνολο Ελεύθερου Αυτοσχεδιασμού του Ιονίου Πανεπιστημίου και συμμετέχει στο Sonny Clark Project (με τους Keith Copeland, Stepko Gut, Olivier Gatto, Γιώργο Κοντραφούρη). Είναι παραγωγός του δίσκου Ionian Jazz Ensemble, που κυκλοφόρησε από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το περιοδικό «Jazz & Τζαζ».
Άλλες συνεργασίες σε δίσκους και συναυλίες: Μιχάλης Σιγανίδης, Μοde Plagal, Βασίλης Ρακόπουλος, Γιώργος Φακανάς, Νίκος Τουλιάτος, Φλώρος Φλωρίδης, Κώστας Θεοδώρου, Σταύρος Λάντσιας, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Σάκης Παπαδημητρίου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Διονύσης Σαββόπουλος, Μαρία Φαραντούρη, Σαβίνα Γιαννάτου, Έλλη Πασπαλά, Νίκος Ξυδάκης, Δήμητρα Γαλάνη.
Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στην Κέρκυρα, όπου δημιούργησε και διευθύνει το μοναδικό στην Ελλάδα πανεπιστημιακό πρόγραμμα σπουδών Τζαζ. Διευθύνει την Εβδομάδα Τζαζ της Θερινής Μουσικής Ακαδημίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και τα Ionian Jazz Concerts και έχει διοργανώσει πλήθος συναυλιών και σεμιναρίων με διεθνείς καλλιτέχνες στην Κέρκυρα. Το εκπαιδευτικό του έργο αναγνωρίζεται διεθνώς: Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα τμήματα τζαζ της Ακαδημίας Sibelius της Φιλανδίας, του New School for Jazz and Contemporary Music της Νέας Υόρκης και του Bowling Green State University του Οχάϊο.
Από το 2003 είναι εκλεγμένος ταμίας του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Σχολών της Tζαζ IASJ (International Association of Schools of Jazz) με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Dave Liebman. Είναι επίσης μέλος του συμβουλίου του ISIM (International Society for Improvised Music).
Το 2007 του απονεμήθηκε το Artist / Scholar Grant απο το Ίδρυμα Fulbright, χάρη στο οποίο εργάστηκε για τρείς μήνες στη Νέα Υόρκη ως μουσικός και συνθέτης και δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο New School for Jazz and Contemporary Music.
Δισκογραφία Τζαζ:
«The Game” : Dimos Dimitriadis Quintet, feat. G. Kontrafouris – Jeff Boudreaux – Marc Abrams, A&N Records, 2006.
«Ionian Jazz Ensemble»: Ιόνιο Πανεπιστήμιο – Περιοδικό «Jazz & Τζαζ», τ. 120, Μάρτιος 2003.
Συνεργασίες:
“Mystic Blues» : Σοφία Νοητή, ANKH, 2007
«Sabath Lift” : Μιχάλης Σιγανίδης, Lyra, 2006
“Echoes” : Γιώργος Φακανάς (sp. guest Wallace Roney), Libra, 2005
“Miracolo” : Balkanija, Il Manifesto, 2004
«Ηχοτοπία» : Theodosi Spassov – Κώστας Θεοδώρου, FM Records, 2003
«10 Xρόνια Jazz & Τζαζ» : Περιοδικό «Jazz & Τζαζ», τ. 121, Απρίλιος 2003
«Νόστος» : Κώστας Θεοδώρου, Lyra, 1997
«Mode Plagal» : Mode Plagal, Ano-Kato Records
«Το Τραίνο Φάντασμα-Φίλος» : Μιχάλης Σιγανίδης, Lyra
«Dialogues» : Κώστας Μαγγίνας, Ano-Kato Records
“Ιχνηλάτες του Ιούρα” , Lyra
Από συνέντευξη του Δ.Δ. στον Hλία Mαγκλίνη (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17/11/2006):
Aπό την εποχή που μάθαινε κιθάρα ο Δήμος Δημητριάδης λοξοκοιτούσε προς το σαξόφωνο, αφού μία από τις πρώτες μεγάλες αγάπες του ήταν ο Tσάρλι Πάρκερ. Πολύ σύντομα ανακάλυψε και τον Tζον Kολτρέιν, τον «φιλόσοφο της τζαζ», οπότε ο Έλληνας μουσικός αγκάλιασε το σαξόφωνο κάνοντας σημαντική καριέρα στη χώρα μας και στο εξωτερικό. Bοστώνη, Bερμόντ, Nέα Yόρκη· επί επτά χρόνια ο Δήμος Δημητριάδης βρισκόταν στην πατρίδα της τζαζ μελετώντας τη μουσική που αγαπά, υπό την εποπτεία του Στιβ Λέισι. Στη Nέα Yόρκη επέστρεψε τον Mάρτιο του 2007, όπου και έγινε η παραγωγή της νέας του δουλειάς. «H N. Yόρκη παραμένει η Mέκκα της τζαζ», λέει. «Aκόμη ζουν εκεί οι μεγάλοι μουσικοί. Δεν δίνουν εκεί τις μεγάλες τους συναυλίες, αλλά παίζουν σε μικρά κλαμπ με χαμηλές αμοιβές, όπως και σε άλλες πόλεις της Eυρώπης. Tα μικρά κλαμπ είναι ο χώρος ζύμωσης. Tο πρόβλημα στην Eλλάδα είναι ότι έχουμε μόνο τους χώρους ζύμωσης και όχι μεγάλους χώρους που να μπορούν να αποφέρουν κάποια χρήματα στον καλλιτέχνη, για να ζήσει αλλά και να ακουστεί περισσότερο το όνομά του».
Tα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ. «Στην Eλλάδα ο μουσικός αδυνατεί να βρει έναν έτοιμο ιστό από χώρους συναυλιακούς και κλαμπ ή ακόμα και μάνατζερ, όπως γίνεται στο εξωτερικό. Tο μεγάλο όμως πρόβλημα με την ελληνική κοινωνία είναι άλλο: είναι τρομερά μονομερής ως προς τη διασκέδασή της και σε αυτό το κακό συμβάλλουν τα Mέσα, ειδικά το ραδιόφωνο. Eίναι κρίμα διότι κάποτε υπήρξε καλό ραδιόφωνο. Έμαθα πολλή τζαζ από το ραδιόφωνο. Kι όχι μόνο τζαζ. Kι όλ’ αυτά προτού το ραδιόφωνο γίνει ιδιωτικό». Kαι το κοινό στην Eλλάδα; «Tο κοινό είναι μια χαρά. Όποτε παίζω σε κλαμπ δεν βλέπω μόνο κόσμο που ακούει φανατικά τζαζ, αλλά και κόσμο που βρίσκει αυτή τη μουσική εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Aυτό το κοινό είναι που χάνουμε κι αυτό είναι που μας κοστίζει, διότι αν είχε τη δυνατότητα να ακούσει περισσότερη τζαζ, π.χ. από το ραδιόφωνο, δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη».
Πέτρος Κλαμπάνης, κοντραμπάσο
Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1981 στη Ζάκυνθο. Εκεί πήρε τα πρώτα μαθήματα μουσικής θεωρίας και πιάνου καθώς και κιθάρας. Σε ηλικία 16 χρόνων άρχισε να παίζει ηλεκτρικό μπάσο και να είναι μέλος τοπικών συγκροτημάτων. Τελειώνοντας το Λύκειο εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να φοιτήσει στο Πολυτεχνείο. Χρειάστηκε δύο χρόνια για να καταλάβει πως οι σπουδές στη ναυπηγική δεν ήταν αυτό που ήθελε. Αποφάσισε να δώσει εξετάσεις για το τμήμα μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου έγινε δεκτός το 2001.
Στην Αθήνα είχε την ευκαιρία να πάρει μαθήματα από πολλούς σημαντικούς Έλληνες μουσικούς (Σύλβιο Σύρρο, Γιώτη Κιουρτσόγλου, Τάκη Καπογιάννη, Γιώργο Κυριακάκη), καθώς και να παίξει και να ηχογραφήσει με μερικούς από τους καλύτερους τζαζ καλλιτέχνες. Την διετία 2003-2005 είχε τη θέση του κοντραμπασίστα της Jazz Big Band του Δήμου Αθηναίων, με την οποία έδωσε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα (Μέγαρο Μουσικής Αθήνας και Θεσσαλονίκης, Τεχνόπολη στο Γκάζι κ.α.).
Από το Σεπτέμβρη του 2005 μέχρι και το 2007 έζησε στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου φοίτησε στο Conservatorium van Amsterdam έχοντας καθηγητές τους Frans van der Hoeven και Arnold Dooyeweerd. Την περίοδο αυτή υπήρξε ενεργό μέλος της τζαζ σκηνής του Άμστερνταμ.
Ο Πέτρος Κλαμπάνης έχει περιοδεύσει σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Μονακό, Ελβετία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Κύπρο). Επιπλέον έχει εμφανιστεί σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ της τζαζ, όπως: Den Hague Jazz (NL), Bingen Swing Jazz Festival (GER), Amersfoort Jazz Festival (NL), Breda Jazz Festival (NL), Enschede Jazz Festival (NL), Bansko Jazz Festival (BG).
Το 2006 δημιούργησε το γκρουπ 3park μαζί με τον τρομπετίστα Αντρέα Πολυζογώπουλο και τον Πορτογάλο ντράμερ Rui Ramos Pereira. Τον Οκτώβρη του 2007 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ του τρίο Trioism (Σπύρος Μάνεσης – πιάνο, Πέτρος Κλαμπάνης – κοντραμπάσο, Rui Ramos Pereira – ντραμς).
Έχει κερδίσει βραβεία (2η θέση) με τα συγκροτήματά του στους διεθνείς διαγωνισμούς Hoeilaart Jazz Belgium(2008), YPF International Competition(2007), Amersfoort Jazz Holland(2007).
Από τo Γενάρη του 2008 ζει στη Νέα Υόρκη. Είναι κάτοχος Μaster of Performance του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (C.U.N.Y., Aaron Copland School of Music). Τα τελευταία δύο χρόνια έχει παίξει με σπουδαίους μουσικούς της τζαζ σκηνής της Νέας Υόρκης, όπως είναι οι: Paul Bollenback, David Berkman, Ron Affif, Yotam Silberstein, Antonio Hart, Michael Mossman, Gretchen Parlato, Christos Rafalides, Βodek Janke κ.α.
Λευτέρης Κορδής, πιάνο
“…a young pianist & composer who has demonstrated an exceptional creativity, in both his playing & his writing, as well as showing us all, his very strong commitment & motivation to aim for high musical goals. Talent like his is rare.” — Steve Lacy
«A pianist with skill, touch, musicality and a gift for making songs from songs. Plus, he can swing! Give a listen» — Bob Brookmeyer
Ο Λευτέρης Κορδής είναι πιανίστας και συνθέτης. Αμέσως μόλις τελείωσε το Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης, έπαιξε με τον Μίκη Θεοδωράκη πιάνο και τρομπέτα. Σημαντική συμβολή στη μουσική του παιδεία αποτέλεσαν οι σπουδές πιάνου με την Εύα Στάνγκε και θεωρητικών με τη Στέλλα Μακρυγιάννη στο Εθνικό Ωδείο (1991-1995). Αργότερα, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στην Κέρκυρα, επικεντρώθηκε στην τρομπέτα και το πιάνο και ξεκίνησε να παίζει τζαζ εκτός από το κλασικό ρεπερτόριο που είχε μελετήσει από την ηλικία των τεσσάρων. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κέρκυρα (1996-2000) σπούδασε τζαζ με τους Δήμο Δημητριάδη, Τάκη Πατερέλη και Γιώργο Κοντραφούρη.
To 2001, συνδημιούργησε το τρίο “Triotone» με τον μπασίστα Ειρηναίο Κουλλουρά και το ντράμερ Αλέξανδρο-Δράκο Κτιστάκη. Στη συνέχεια πήγε στις ΗΠΑ ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright, Ωνάση και Γεροντέλη και απέκτησε το πτυχίο Master με διάκριση στο New England Conservatory το 2004. Σήμερα είναι υποψήφιος διδάκτορας στο New England Conservatory, υποστηριζόμενος από την Ruth Shapiro Memorial υποτροφία. Έχει μελετήσει με τους Danilo Perez, Bob Brookmeyer, Jerry Bergonzi, Frank Carlberg, Ran Blake, Michael Gandolfi και Joe Morris, μεταξύ άλλων. Τα τελευταία τρία χρόνια (2007-2009) σπούδασε συστηματικά με τον Charlie Banacos.
Ο Λευτέρης έχει εμφανιστεί με τους Steve Lacy, Sheila Jordan, Joe Lovano, Robin Eubanks, Joe Hunt, Robert Sadin, Βασίλη Σαλέα και Μιχάλη Καλιοντζίδη, μεταξύ άλλων, σε χώρους όπως το Cornelia Street Cafe στην Νέα Υόρκη, το Jututuba Jazz Club και Umo Jazz Club στη Φινλανδία, το Boston Symphony Café του Boston Symphony Hall, στο Jordan Hall, στο Harvard University, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Overture Center for the Arts στο Μάντισον, WI, στο Virginia Commonwealth University και σε πολλά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ.
Ως διδάσκων καθηγητής στο New England Conservatory έχει διδάξει πιάνο, κατάρτιση τζαζ και μουσική θεωρία, ενώ έχει αναπτύξει πρόγραμμα σπουδών για ένα προπτυχιακό μάθημα για την ιστορία της μουσικής τζαζ με τίτλο: “The Post Bebop Era, 1949-1961”. Σήμερα είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Μουσικής Θεωρίας στο ίδιο ίδρυμα.
Ο Λευτέρης έχει έτοιμους δύο ανέκδοτους δίσκους το “Dancing in the Temple” (2005) και “The Bebop Trio” (2007) το οποίο θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2010 από την εταιρία Creative Nation Music με τον κλαρινετίστα Alec Spiegelman και τον ντράμερ Thor Thorvaldsson. Ο τρίτος δίσκος με το οκτέτο του “Oh Raven, If you only had brains” (2010) συνδυάζει στοιχεία της Ελληνικής παράδοσης, σύγχρονης μουσικής και αυτοσχεδιασμό. Βασίζεται σε μύθους του Αισώπου σε αρχαίο κείμενο και πρόκειται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011.
Αλέξανδρος «Δράκος» Κτιστάκης, ντραμς
O Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης σπούδασε στην Αθήνα στο Ωδείο “Φίλιππος Νάκας” στο Τμήμα Μοντέρνας Μουσικής (Jazz) με κατεύθυνση jazz performance στα drums. Συμμετείχε στο παγκόσμιο συνέδριο jazz σχολών I.A.S.J. στο Berklee College of Μusic. Έκανε ιδιαίτερα μαθήματα με τους Ron Savage, Ralph Peterson και Lee Pierson.
Έχει συνεργαστεί στην jazz μουσική με τους Alex Foster, Dave Friedman, Bobby Few, Abram Wilson, Miles Griffith, Amik Guerra, Soweto Kinch, Denys Baptiste, Jason Yarde, Rex Richardson, Paul Clarvis, Tony Remy, Reiner Witzel, Igor Lumpert, Joel Soto, Δημήτρη Βασιλάκη, Χρήστο Ραφαϊλίδη Τάκη Πατερέλη, Γιώργο Κοντραφούρη, Δημήτρη Τσάκα, Βασίλη Ρακόπουλo, Κώστα Μπαλταζάνη, Δήμο Δημητριάδη κ.α.
Έχει εκπαιδευτική εμπειρία στο παρελθόν ως Καθηγητής Drums στο Ωδείο “Φίλιππος Νάκας”, ενώ σήμερα είναι Καθηγητής Drums στο Modern Music School Αθήνας και Επιστημονικός Συνεργάτης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κέρκυρας, όπου παραδίδει μαθήματα jazz Drums, μαθήματα μουσικών συνόλων και σεμινάρια jazz ρυθμικής αγωγής.
Είναι επίσης πτυχιούχος του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
Special guest: Παναγιώτα Χαλουλάκου, φωνή
Η Παναγιώτα Χαλουλάκου έχει Master απο το New England Conservatory και σπουδές με τους Dominique Eade, Steve Lacy & Frank Carlberg. Ζει και εργάζεται στη Βοστώνη. Γράφει και παίζει μουσική. Συμμετέχει σε έξι μουσικά σύνολα και ερμηνεύει τραγούδια από το χώρο της jazz και της πειραματικής μουσικής, καθώς και μελωδίες Ελληνικές του 20ου αιώνα με ιδιαίτερη προτίμηση στο Ρεμπέτικο και το Σμυρνέικο τραγούδι. Τον πρώτο της δίσκο με μελοποιήσεις ποιημάτων των Emily Dickinson, Theodore Roethke, Robert Creeley, Jack Kerouac και Rumi, ακολουθεί η ενασχόληση με μελοποιήσεις του ποιητικού έργου του Οδυσσέα Ελύτη.
